havadar

havadar
1.
is. <ər. həva və fars. . . . dar> Birinin tərəfini saxlayan, ona tərəf çıxan, onu müdafiə edən; tərəfgir, tərəfkeş, tərəfdar. <Göyüş dayı:> Gəl oğul, gəl Məmməd, havadarım, gəl! Namusum, qeyrətim, etibarım gəl! Z. Xəlil. Müşavirədə bircə adam da Muxtara havadar olmamışdı. B. Bayramov. // Eyni mənada bəzən mənfilik çaları ilə. Xanlar zahirdə kirimiş durmaqla Cəmilin başını yastığa qoyurdu. Xəlvətdə öz havadarlarına deyirdi. M. C.. <Yusif:> Hümmətin də havadarı Alməmmədov olubdur, yoldaş katib! B. Bayramov. Havadar çıxmaq – tərəfdar çıxmaq, tərəfini saxlamaq, razı olmaq. Güllü arvad da indi qayıdıb tək evdə otura bilməyəcəyini hiss edərək, Maralın fikrinə havadar çıxdı. . Ə. Ə..
2.
sif. <ər. həva və fars. . . . dar> köhn. Yaxşı havası olan, havası tez-tez təzələnən, həmişə təmiz olan; sağlam. <Xarrat:> Qayət havadar və ziyadar məskənlər vücuda gətirilmişdir. T. Ş. S..

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • havadar — sf., Ar. hevā + Far. dār Havası bol, temiz olan (yer), yeleken, yeleç …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • havadar — (F.) [ راداﻮه ] açık mekanlı …   Osmanli Türkçesİ sözlüğü

  • kömək — is. 1. Birinin qarşılaşdığı çətinlikləri, sıxıntıları yüngülləşdirmək üçün görülən iş, hərəkət; yardım. Lay lay əməyim bala; Duzum, çörəyim bala; Gözləyirəm böyü sən; Görüm köməyin bala. (Bayatı). Bir səs dedi: – Ey qafil; Hər meyvə olur hasil;… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • ferah — 1. sf., Far. ferāḫ 1) Bol, geniş Ferah bir ev. 2) Havadar, aydınlık, iç açıcı (yer) Bu kahvenin ferah ve sevimli bir taraçası vardı. Y. K. Karaosmanoğlu Birleşik Sözler ferah ferah 2. is., Ar. feraḥ Kalp, gönül, iç vb.nin sıkıntısız, tasasız olma …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • havalı — sf. 1) Herhangi bir nitelikte havası olan O murdar kokulu, ağır havalı yere... H. E. Adıvar 2) İyi, temiz hava alan, havadar 3) mec. Bir işi gereğince benimsemeyen, önemsemeyen 4) mec. Göz alıcı, çekici, albenisi olan Havalı kız. 5) mec. Kibirli …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • nezaretli — sf. Görünüşlü, görüntüye sahip, manzaralı Yüksek, havadar, nezaretli bir ev. S. M. Alus …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • yeleç — sf., ci, hlk. Havadar …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • yeleken — sf., hlk. Havadar …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • hevâdâr — I. (A. F.) [ راداﻮه ] istekli, taraftar. II. (F.) [ راداﻮه ] havalı, havadar …   Osmanli Türkçesİ sözlüğü

  • həvadar — ə. və f. 1) tərəf saxlayan; tərəfdar, havadar; 2) aşiq, sevən ə. və f. yaxşı havası olan; havalı …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”